به یادپدر....

باسلام خدمت دوستان متکازینی که درفضای سایبری زحمت می کشندونام روستای زیبای متکازین رادرفضای مجازی پرآوازه نمودند.دراین میان تشکرویژه ازسایتهایی که ازشخصیتهای گذشته وحال متکازین مطلب نوشته اند.ازدوستانی که نام ابوی بنده مرحوم حاج عظیم تاجی رابه عنوان یکی ازبزرگان معرفی نمودند.تشکرویژه دارم ومختصری ازشرح حال ایشان رادراختیاربازدیدکنندگان محترم قرارمی دهم.ایشان درسال 1314درروستای متکازین به دنیاآمده ودرسن 13سالگی پدرشان راازدست داده اند.درس قرآن وادبیات فارسی رادرمکتبخانه های محل آموخت وازهمان دوران نوجوانی جهت تامین معاش مادر،برادر،وخواهرانش مشغول به کاروفعالیت شد.باراهنمایی یکی ازدوستان به دنبال صنعت سفالگری رفت وپس ازمدتی معروف به استادعظیم شد.ایشان درزندگی شخصی انسان معتقدومقیدبود.ودربین اهالی به عنوان فردی متشرع(کسی که مقیدبه دستورات دینی باشد) معروف بودند.به رساله مراجع مسلط ودربیان احکام تبهرداشته، یادم نمی روددرجمع علمای بزرگوارحتی مرحوم حضرت آیت الله نصیری بیان احکام داشتند. طبع شعرداشته ودررثاءاهل بیت(ع)اشعارزیادی سرودند.حتی آن مرحوم دروصف عمرهم چندشعرگفتندکه مداحان متکازینی درشب 9ربیع آن رامی خواندند. کمترحرف می زدوبیشترگوش می داد.امادرجمع مردم وجلسات همیشه سعی می کردخنده رابرلبان حاضرین بنشاند.مزاح هاولطیفه های ایشان مخصوصادرشبهای 9ربیع راکسی فراموش نمی کند.مورداعتمادعلماء بوده و....بعدازعمری زندگی باعزت درتاریخ19/03/1389برابربا26جمادی اللآخر1431بعداز75سال بعدازاقامه نمازظهرودرحال آماده شدن برای نمازعصردرهمان مکانی که سالهااقامه نمازمی نمودندجان به جان آفرین تسلیم نمودند.